janek_janusz - Pią 07 Maj, 2010 Temat postu: Refleksje nad komunikacją http://forum.punkserwis.o...p=385853#385853 Równie dobrze mógłbyś spytać, co wspólnego punk rock ma z rozmową 5 osób w jednym pokoju, albo co łączy punk i telekonferencje. 
To tylko jedna z form komunikacji, tak trudno to zauważyć? 
Jaki to ma związek z subkulturą? Taki sam, jak telefonia komórkowa, mp3, i info o koncertach na last.fm. Masz już odpowiedź, więc zamykamy. Nie sądze ze telefon komórkowy jest komuś naprawde potrzebny żeby być człowiekiem. Nad komunikacja nie warto mieć refleksji? Kiedy jest ona bez pośredników, a kiedy jest przez tych pośredników zakłamywana. Prosze tu dyskutować bez strachu i bez kontroli. Bez uprzedzeń bez odgórnych blokad. Bo inaczej co to jest warte? NAPRAWDE NIC Stanzberg - Sob 08 Maj, 2010 Ale twardziel z Ciebie! 
Z komunikacją problem jest taki, że najpierw trzeba umieć formułować myśli, co np. Tobie idzie średnio, bo bardziej domyślam się o co Ci chodzi, niż to widzę w zdaniach.
Problem zaczyna się, kiedy ktoś udaje kogoś kim nie jest, czyli tworzy drugą tożsamość, co faktycznie komunikacja internetowa umożliwiła jak nigdy. Tylko i wyłacznie w tym przypadku, żeby "być" trzeba "mieć" (internet). Ale co to za istnienie, naprawdę warto się tym zajmować......? 
Akapitu o "zakłamywaniu przez pośredników" nie rozumiem, to chyba Twój osobisty problem psychologiczny, kiedy widzisz własne posty nie do końca wyrażające to, co chciałeś powiedzieć. 
Aneta - Pon 10 Maj, 2010 chcialabym miec takie problemy 
Zwierz@k - Pon 10 Maj, 2010 mam tylko jedno pytanie - o co kurwa chodzi? 
ko0niu - Pon 10 Maj, 2010 o to, że kolega janusz nie ma widocznie problemów w życiu czego mu bardzo zazdroszczę i generuje wyimaginowane. 
Ale co ja mogę wiedzieć? Boję się przecież wyrażać myśli i otwarcie dyskutować na tak ważkie tematy jak telefony, internet, list i telegram a punkrock Zwierz@k - Wto 11 Maj, 2010 czas wrócić do pisma supełkowego i glinianych tabliczek! 
Mecenas - Wto 11 Maj, 2010 jeee, zawsze chciałem rysowac rylcem na wosku
jabba - Wto 11 Maj, 2010 Dołączę dwa słóweczka. Potrzeba komunikowania się z innymi jest immamentną cechą każdej istoty ludzkiej. Jesli ktoś nie umie tego robić - z różnych przyczyn, o których nie będę teraz się rozwodził poprzestaje czasami tyko i wyłącznie na wspóluczestniczeniu tj. poczuciu przynależności do jakiejś grupy spolecznej, subkultury itd. W dobie internetu, telefonów komórkowych możemy komunikować na odległość, ale nic nie zastąpi komunikacji face to face, która umożliwia nam wejście na płaszczyznę współodczuwania, empatii, syntonii i wpołuczestniczenia. W dzieciństwie gdy tracimy możliwość wpółuczetniczenia oraz więzi emocjonalnych zaczynamy poszukiwać w innych grupach odniesienia i w zależności do szczęścia i kontekstu społecznego możemy trafić do subkultur: punków, skinheadów , gitów itd..... Mecenas - Wto 11 Maj, 2010 no dobra ale intenrnet nie jest substytutem a tylko uzupełnieniem tej komunikacji fejstufejs Stanzberg - Wto 11 Maj, 2010
Nie zgodzę się! Poczucie współuczestnictwa w jakiejś grupie społecznej nie wynika z problemów z komunikacją, skąd ten pomysł w ogóle?! Chyba chodziło Ci, o to, że w momencie w którym ma się kłopoty z komunikacją w tradycyjnych grupach społecznych (rodzina, szkoła), przystaje się do wykolejeńców i subkultur, w których komunikacja jest prostsza, i nieobciążona masą niepotrzebnych i krępujących norm. 
No, i my w odróżnieniu od szkół i rodzin umiemy się posługiwać netem do tuszowania swoich prymitywnych aspołecznych zachowań.
jabba - Wto 11 Maj, 2010 Muszę doprecyzować moją wypowiedź, dla mnie komunikacja to także szereg zachowań nie tylko werbalnych, ktore wchodzą w zakres normalnego funkcjonowania. Normalną rzeczą jest to, że w okresie nastoletnim wiekszym autorytetem niż rodzice staję się grupa rówieśnicza, która może nieść za sobą znamiona subkultury lub jej fascynacji. W subkulturach komunikacja nie koniecznie jest prostsze, zależy to tylko i wyłącznie od stopnia zabrzenia danej jednostki czy też jednostek. Stanzberg - Wto 11 Maj, 2010 Doprecyzowanie było zbędne, bo ja doskonale wiem, że komunikacja może być też niewerbalna. A co znaczy to: 
 \
Nie doczekałem się również odpowiedzi na wcześniejsze pytania, ale trudno, zadam kolejne. Czy mi się wydaje, że z Twoich wypowiedzi wyziera pogląd, że kłopoty z komunikacją społeczną to zaburzenie?!?! 
W takim razie, wszyscy jesteśmy zaburzeni. 
Mecenas - Wto 11 Maj, 2010 stan ale tak jest, w psychologii istnieje coś takiego jak social anxiety brak komunikacji z otoczeniem jest wynikiem stanów lękowych Stanzberg - Wto 11 Maj, 2010 Teoretycznie, z socjologicznego punktu widzenia – tak. Ale mi się wydaje, że to normalni ludzie mają problemy z komunikacją, i odnalezieniem się w chorym społeczeństwie wymagającym dostosowania się do licznych absurdalnych zasad, przyjęcia pewnych standardów, wartości etc. Pytanie, co jest normą: indywidualizm, czy społeczny konformizm. Mecenas - Wto 11 Maj, 2010 to ciekawe co piszesz bo wydaje mi się że jestem nienormalny a doskonale się w tym społeczeństwie czuję
podoba mi się ta emota
Stanzberg - Wto 11 Maj, 2010 No właśnie ja odnajduję się tak sobie, ale nie czuję się zaburzony. Wręcz mam wrażenie, że to cała reszta świata jest jakaś nie-ten-tego.
Emota git.
Aneta - Wto 11 Maj, 2010
kiedyś miała wąsa
jabba - Śro 12 Maj, 2010 Stan, mój pogląd skłania się ku teorii zaburzeń nerwicowych , bliskich temu o czym wspomniał Mecenas. Otóż jak wynika z różnych badań Polacy są wysoce znerwicowanym społeczeństwem. Produktem tych nerwic jest lęk, który opiera się na niskim poczuciu wartości. Poczucie wartości - nie mówię o tym społecznym, które może być zmienne, rozwijane w różnych obszarach - edukacja, różnego rodzaju osiągnięcia itd. Jednak podstawowym poczuciem wartości wynika z faktu, że ktoś jest istotą ludzką i ma życie - jedyne, niepowtarzalne, jest wyjątkowym nie do potwórzenia "egzemplarzem" Tym, którzy utwierdzają bądź niszczą daną wartość są rodzice. Dość częsty obrazek, to budowanie poczucia wartości dziecka w oparciu o to co inni powiedzą - zobacz jaki jestes brudny inne dzieci to potrafią a ty nie itd... Efekt końcowy to człowiek, który nie potrafi czieszyć sie sobą i życiem ucieka albo w destrukcje, albo stale próbuje udowodnić sobie, że jednak coś znaczy dlatego też osobą zaburzoną może być nawet profesor zwyczajny, gdyż jego osiągnięcia wynikały z tych złych motywacji, podszytych lękiem i ciągłą próbą udowadniania sobie, że jednak jestem kimś. Tak więc w jakimś sensie wszuscy jesteśmy zaburzeni. Co do indywidualizmu i konformizmu. Wierzę w twórczy indywidualizm kreujący dobre rzeczy i sytuacje. NIe ma nic bardziej banalnego niż negacja czegokolwiek bez wskazania na rozwiązanie. Mecenas - Śro 12 Maj, 2010
o kurwa, moim zdaniem negacja czegokolwiek bez wskazania na rozwiązanie to jest właśnie pankrok
czyli nie ma nic bardziej banalnego niż pankrok jabba - Śro 12 Maj, 2010 Zależy o jakim punkroku mówisz wydarzenia w anglii w latach siedemdziesiatych i wczesniej miały sens - prowokowały do myślenia, bo były czymś nowym. W sferze ideologicznej niestety jak zapewne wiesz - subkultura punk czerpała, no bo nie miała wyjścia z tych rozwiązań, które już funkcjonowały na świecie - socjalizm, komunizm, pacyfizm itd... Musiała coś dokleić bo na samym no future nie zaleci się daleko. NIe mniej jednak, samo pojawienie sie zjawiska punk, było czymś ciekawym dla społeczeństw, gdyż wskazywało, że jest coś innego, że można inaczej. Tak więc punk spełnił rolę w pewnym sensie rewolucyjną gdyż chociażby zaściankowa Polska musiała strawić inność na ulicach i w coraz większej mierze objawiającej się również w róznych formach "życia kulturalnego". Obecnie na ulicach zobaczych panów z irokezami lecącymi do biura, a panie rastamanki z dredami i w żakietach pędzące do swoich korporacji. Punk jest trendy punk jest bardzo pop i jak spiewał kiedyś Crass Punk is dead. heroina - Czw 13 Maj, 2010
Beliar - Czw 13 Maj, 2010 Tos chlopcze pojechal
Aneta - Czw 13 Maj, 2010 a ja odpowiem emotką:
Zwierz@k - Czw 13 Maj, 2010 a co do samej komunikacji to parafrazując awatar Anety ja odpowiem tak: Te te te te te te te te te te te te te telefone te te te tete tete tete 
Aneta - Czw 13 Maj, 2010 i że niby ja mam teraz sparafrazować Twój ? 
|
